Op de vroege maandagmorgen van 30 oktober bereikte ons het droevige nieuws dat Toon Sanders op 76-jarige leeftijd afscheid heeft genomen van het leven. Dat is niet te bevatten, want ruim drie weken geleden genoot oud heren 4 van onze volleybalvereniging nog van een ongedwongen uitje. Toon was er bij. Onderweg viel hij van de fiets. Dat bleek het eerste teken dat er iets niet goed was. Na onderzoek bij de huisarts kwam hij met zijn Fien bij Max in Agelo om het uitstapje verder te vieren. Als vanouds met een biertje en een hapje eten. In de dagen er na waren alle berichten dusdanig dat het niet goed ging met onze Toon. Onze hoop versmolt en Toons leven eindigde veel sneller dan iedereen maar voor mogelijk kon houden.

Toon Sanders is vanaf het allereerste uur lid van Set-Up ’65. Hij trainde nog in de kantine van de Twentsche Damast waar nu de Welkoop, het Damast en de brandweerkazerne is. Een laag plafond, een net en een bal waren voldoende om de eerste beginselen van het volleybal onder de knie te krijgen. Een enthousiaste groep legde daar de basis voor onze volleybalclub en Toon Sanders was één van hen. Hij is altijd een trouw lid gebleven. De huidige generatie zal hem als volleyballer niet kennen, maar wat hebben we destijds van hem genoten. Hij combineerde het voetballen in het eerste van KOSC met het eerste van Set-Up ’65. Bij de voetbalclub was hij de rechtsvoor en bij de volleybalvereniging de veel scorende linksvoor. Een no nonsens volleyballer, die in heel veel wedstrijden er voor zorgde dat Set-Up ’65 aan de goede kant van de score bleef. De eerste thuiswedstrijden vonden plaats in Almelo op de vrijdagavond in de Rembrandhal. Daarna naar Weerselo om daar de thuiswedstrijden te spelen. De trainingen vonden plaats in de Mavo gymzaal aan de van Loostraat en daarna naar café Pikkemaat om twee en soms drie halve liters te nuttigen. Toon genoot er van; de gezelligheid na de trainingen en de wedstrijden. Hij liet zijn team nooit in de steek. Zelfs op een kermisvrijdagavond ging hij mee naar Hengelo om daar een wedstrijd te spelen. Met een rood hoofd op de achterbank wist je van tevoren al dat dit niet zijn wedstrijd zou worden, maar het zegt veel over Toon dat hij er wel bij wilde zijn. Hij was een volleybalpijler waar je op kon vertrouwen.

Toon Sanders was een schilder, die in Ootmarsum talloze gebouwen en huizen van een kleur heeft voorzien. Hij schilderde ook de volleybalclub. Nooit opvallend, maar altijd aanwezig. Toon bleef Set-Up ’65 trouw en dat leverde ook mooie successen op. Voor het eerst in de historie wist de Ootmarsumse volleybalclub de bekercompetitie te winnen met een hele belangrijke rol voor onze linksvoor. Het eerste herenteam verjongde en dus nam Toon genoegen met een plek in het tweede. Ook daar wist hij zijn ballen te scoren. Het liefst een wat snelle set-up naar de buitenkant. In de verdediging en met zijn serve bleef hij van groot belang. Niet alleen op het volleybalveld was hij waardevol. Ook naderhand drukte hij zijn humorstempel op het team. Het fanatisme straalde van hem af, maar daarnaast wist hij ook op een onnavolgbare wijze te relativeren. Dat voelde altijd goed, ook bij zijn teamgenoten. Ook binnen de vereniging. Toon was duidelijk, maar nooit uit op een confrontatie. Dat wilde hij niet. Na zijn volleybalcarrière, toch wel abrupt afgebroken door slechte knieën en heupen, bleef hij zijn cluppie trouwe. Net als vele oud volleyballers stond hij naast de trap om de Set-Up teams aan te moedigen. Daarna het pilsje wat zorgde voor veel gezelligheid.

Hij twijfelde niet toen hem werd gevraagd om de kantine van de sporthal, na een grondige renovatie, te schilderen. Het was zijn home en daar wilde hij een bijdrage aan leveren. Het bleek achteraf zijn laatste klus te zijn. Het is Toons erfenis en dat blijven we als volleybalvereniging koesteren. Ook hij schilderde Set-Up ’65 op zijn eigen wijze. Geen eigenwijze kwast, maar een teamspeler, die we altijd in dankbare herinnering blijven koesteren.

Toon, onmeunig bedankt! Jij kleurde onze volleybalvereniging Set-Up ’65 met een blauw geel hart.