Lammerink Installatiegroep Set-Up ’65

Heren 1 geeft visitekaartje af

02-10-23

Je zou het haast vergeten met de temperaturen van afgelopen weekend, maar het volleybalseizoen is weer begonnen. Zo ook voor het vlaggenschip van de vereniging; ‘Lammerink installatiegroep Set-Up ’65 Heren 1’. Een hele mond vol, daar past geen bami schijf meer tussen. Laten we voor het gemak maar gewoon spreken over ‘Heren 1’.

Wanneer je op een vrijdagavond de Schalm binnenstapt is hij weer ouderwets gevuld. 6 spelende teams in de grote zaal, die vervolgens ook weer de kantine vullen. Maar daar achter in de zaal, in het hoekje, daar spelen de mannen van heren 1. Een plekje waar ze eigenlijk niet horen, maar het zal ze een worst zijn. Valse bescheidenheid wat mij betreft. Wanneer we kijken naar de selectie is er nog al wat veranderd. Of wanneer we kijken naar de selectie van heren 2 vorig seizoen, is er niet zo veel veranderd. Kwestie van perspectief. Vanuit het vorige heren 1 is enkel Ruud Hesselink nog over gebleven. De selectie van heren 1 is weer aangevuld met talenten uit heren 2. Het tweede herenteam heeft enkel afscheid moeten nemen van mr. Pebsi. Daarnaast heeft men ook weer een trainer en coach weten te strikken. En wat voor een, niemand minder dan Henk Huzen. Hét gezicht van Set-Up ’65. Of dat nou in de kantine, in het veld of op de tribune is. Tegenwoordig dus ook langs de lijn. Zo’n brok aan volleybalkennis en ervaring boven de groep, dat is direct terug te zien in het spel. Heren 1 speelt als een goed geoliede machine. Je zou denken dat iedereen gemotiveerd & aanwezig is bij de eerste thuiswedstrijd van het seizoen.

Helaas bleken er toch al toch al een aantal personele problemen te zijn, zonder het beestje bij de naam te noemen: · Verrekte nek, iets met een buurvrouw die nét iets te vaak langsliep · Fifa 24 is uitgekomen · Een week op vakantie · Ook een week op vakantie · Kuitklachten na een intensieve warming up bij de vorige wedstrijd Gelukkig is het maken van de opstelling dan niet zo lastig. Stefan Oude Nijhuis en Ties Lubbers als passer-lopers, Gerben van der Aa en Jeroen Oude Nijhuis als middens, Ruud Hesselink als spelverdeler, Jon Oortmann als Diagonaal, en uiteraard Ralph ‘Paalie’ Baalhuis vertrouwd als libero. Nick Helthuis heeft de administratieve taak van het scorebord en wedstrijdformulier op zich genomen. Een taak die niet onderschat moet worden.

Inhoudelijk kunnen we over de wedstrijd kort zijn. De foutenlast in het team ligt laag, de passing is stabiel wanneer Jeroen er niet voor vliegt, en de set-ups van Ruud komen altijd juist aan. De buitenspelers Stefan, Ties en Jon konden eenvoudig scoren en deden dit ook veelvuldig. Jeroen en Gerben hadden de blokkering goed op orde, tenzij Ties er voor vliegt. De tegenstander werd veelal gedwongen ballen te prikken of op te moeten lossen met een geplaatste slag. De alerte verdediging onder leiding van Ralph zat er op tijd bij, waardoor men weer kon opbouwen en veelal het eigen spel blijven maken. Een klinkende 3-1 overwinning inclusief kantine-bokaal is het resultaat. In de 4e set werd onnodig verlies geleden, maar op een gegeven moment was de koek op. Het is veelzeggend dat de marge ook in deze set nog minimaal was: 25-22. Heren 1 staat momenteel bovenaan in de 1e klasse. Een verdomd knappe prestatie van een team dat gepromoveerd is vanuit de 2e klasse. Wanneer men dit spel kan vasthouden is het zeker niet uitgesloten dat er bovenin meegedraaid kan worden.

Dit enthousiasme werd overigens doorgezet in de vernieuwde kantine waar de bokbiertjes weer over de tafel vlogen. Uitgezonderd Jeroen, want die moest om onbekende reden naar huis. Na een goed aantal biertjes komen de echt belangrijke levensvragen op tafel. ‘Wie was die jonge vrouw die naast het broertje van Jon op de tribune?’ of ‘Waarom is er geen water op de maan?’ Kortom, het seizoen is weer begonnen! Op naar nog vele avonden als deze. Het is iedereen aan te raden eens een wedstrijd van het vernieuwde heren 1 te bezoeken. Als je het al niet voor een galavoorstelling van volleybal doet, doe het dan voor de gezelligheid in de kantine. Er zijn maar weinig teams die beide disciplines tot in de perfectie beheersen, maar het vlaggenschip uit Ootmarsum is er 1 van. Was getekend, een liefhebber