Tom Middel heeft zijn ‘eigen schip’ naar de overkant gevaren waar geen pijn meer is. Onze kapitein heeft zijn laatste vaart tot een goed einde gebracht.

Wat heeft deze imposante man veel betekend voor volleybalvereniging Set-Up ’65. Tot het laatste toe was hij betrokken bij zijn cluppie, maar ook zeker bij zijn Ootmarsum. Hij had een blauw-geel hart, niet voor niets de clubkleuren van de volleybalvereniging en ook de kleuren van de Ootmarsumse vlag. Op 6 mei 1946 zag Tom het levenslicht op het schip ‘de Klaasiena’, want zijn ouders waren schippers. Zijn eerste jaren golfden op de rivieren en kanalen. Hij vertelde regelmatig over zijn jeugd en dat hij als 6-jarige al aan het roer stond van ‘de Klaasiena’, dat vernoemd was naar zijn moeder. Tom genoot van het varen en dat is zijn hele leven zo gebleven. Het deed hem pijn toen hij als 9-jarige naar het internaat werd gebracht. Huilend lag hij daar in zijn bed, want hij wilde een schip besturen. Een schipper, een kapitein, verantwoording durven nemen en daar niet voor weglopen. Zo kennen we Tom ook als lid van Set-Up ’65. Een echte kapitein, die alles tot in de puntjes voorbereidde. En op het moment dat de Set-Up ’65 vloot in beweging werd gezet, lukte het hem en zijn medestanders om die doelen te bereiken. Op deze wijze ‘werkte’ hij ook bij onze volleybalvereniging. Tom zette een stip op de horizon en werkte daar naar toe. Niet alleen, maar met zijn Set-Up ’65 bemanning, want hij voelde zich een verenigingsmens. Midden jaren zeventig kwam hij naar Ootmarsum en heeft daar vele jaren mogen werken als adviseur in de Installatietechniek. Tom werd al snel lid van onze volleybalvereniging en sloot zich aan bij de recreatieafdeling om daar wekelijks zijn potje te spelen en een balletje te slaan. Daar bleef het niet bij, want samen met Willy Damhuis vormde hij in die jaren de begeleiding van het eerste damesteam. Het was in de tijd dat het eerste damesteam de eerste stappen zette om op het hoogste niveau van Nederland uit te komen. Dat lukte en om die promotie te vieren volgde er een onvergetelijke reis naar Zweden waar dames 1 één van de deelnemers was aan een internationaal toernooi. De reis was tot in de puntjes…dankzij kapitein Tom Middel.

Hans van Zuilekom nam in de beginjaren tachtig afscheid als voorzitter en Tom Middel nam deze taak over. In ‘zijn’ periode werden er veel stippen op de horizon gezet. Het was dan ook een bloeiperiode voor Set-Up ’65. Het volleybalschip voer nagenoeg rimpelloos door de jaren tachtig. Iedere schipper weet dat er een storm kan komen en dus wist Tom op die momenten altijd de juiste beslissingen te nemen. De wind uit de zeilen nemen. Niet voor niets is hij benoemd tot erevoorzitter van Set-Up ’65.

Hij was een Groningse Bourgondiër en genoot van zijn biertje, de Siepelsoep en een heerlijke gehaktbal. Na de vergaderingen, vaak best wel intensief, genoot hij van die ontspanning. Die balans zorgde voor een unieke periode in de historie van Set-Up ’65. Een echte kapitein aan het roer.

Het verlangen naar het varen bleef echter. Hij kocht een plezierjacht en noemde deze naar zijn oudste dochter ‘Nynke’. Een schip met heel veel herinneringen, want ook leden van Set-Up ’65 hebben daar vele uren vaarplezier op doorgebracht. Dat voelde ook voor Tom zo goed dat zijn ‘Nynke’ gasten enorm veel plezier hadden in deze tochten. Duiken in het IJsselmeer, het Amsterdam-Rijnkanaal oversteken om Utrecht veilig te bereiken. Bij de brugwachters zorgde hij met zijn betaal’Middel’ dat hij de sluizen en bruggen kon passeren. Unieke momenten, die zeker bij het overlijden van ‘Onze Kapitein’ blijven hangen bij de Set-Up ’65 leden, die veel met hem samenwerkten.

Voor even vertrok hij uit Ootmarsum, maar na het vinden van zijn grote liefde toch weer terug naar de Siepelstad. Met zijn Suze woonde hij met zijn blauw-gele hart aan de Oostwal in zijn stadje. Bij ons cluppie vulde hij de nodige vacatures in. Ad interim voorzitter, het leiden van de Technische commissie. ‘Esveiktata’ en wat was dat een succes. In 2005 vierde Set-Up ’65 het veertig jarig bestaan en met zijn connecties kwamen er veertig kinderen uit Litouwen, met uiteraard begeleiding, naar Ootmarsum voor een onvergetelijk lang weekend. Ook dat was Tom, je inzetten voor bevolkingsgroepen, die onze hulp meer dan nodig hebben. Wat heeft deze Litouwse groep enorm genoten en hoe moeilijk was het om de bus weer terug te zien gaan naar hun thuisland. Hij was in alle opzichten een bind’Middel’ en dat bleef hij tot het einde toe. Toen hij nog goed kon, zat hij altijd aan de linkerkant van de tribune waar het allemaal nog ‘verstaanbaar’ was. Naderhand in de kantine voelde je altijd zijn gezelligheid. ‘Maandag tot en met vrijdag’ hebben we een lang weekend. Dat was steevast één van zijn opmerkingen. Een verenigingsdier en in de jaren dat hij de club leidde een echte kapitein. We leden met hem mee toen hij zijn plezierjacht noodgedwongen verkocht. De kapitein stond als een gebroken man op de kade om ‘Zijn Nynke’ te zien vertrekken. Maar Tom richtte zich op, want opnieuw zette hij stippen op de horizon. Zelfs tijdens de onheilstijdingen van zijn arts. “Mijn verjaardag, het EK voetbal, de zomer overleven,” al deze stippen heeft hij weten te bereiken. We weten dat de pijn te ondraaglijk werd en zelfs voor Tom, met altijd ‘zijn harnas’ om zich heen, want hij wilde niet dat anderen, die net iets verder van hem afstonden, met heem meeleden. Het werd zelfs kapitein Tom te veel.

Op 21 november kwam er een einde aan zijn lijden. Hem kennende heeft hij zijn ‘eigen schip’ naar de overkant gevaren. De plek waar ONZE Tom zijn rust mag vinden. Hij heeft zijn leven tot een goed einde gebracht. Set-Up ’65 is hem dankbaar voor alles wat hij voor ons cluppie heeft gedaan. Met Onze Tom als kapitein met recht ‘Een Behouden Vaart’.